Apostolstwo

W obliczu uroczystości Wszystkich Świętych pamiętajmy, że każdy z nas jest takim ziarenkiem gorczycznym, maleńkim, ale przeznaczonym do tego, aby stał się drzewem, na którym ptaki niebieskie znalazły pożywienie. Bóg Ojciec sam prowadzi każdego do Siebie, oczekując tylko uległości. Jest to właściwy cel naszego życia. Każdy ma możność wypełnić ten cel, bo apostolstwo to żywienie własnym duchem, sercem i myślą, tak jak Chrystus żywi Ciałem i Krwią swoją.

Święci, których Kościół wypielęgnował mocami Chrystusa, są żywicielami ludzkości. Apostolstwo bowiem jest żywieniem, karmieniem, otwieraniem okien duszy na cały świat, aby wszystkich widzieć, wszystkich miłować, wszystkich ogarniać radością, którą człowiek posiadł dla siebie z łaski Bożej. Oto jak Bóg działa! Chciejmy w ten sposób spojrzeć na tajemnice, które stały się na naszych oczach i są dla nas przedziwne.

Stefan kard. Wyszyński, „Miłość na co dzień”, s. 424-425

Służba apostolska członkiń Instytutu wynika z konsekracji życia i jest jej urzeczywistnieniem. Wszystkie członkinie Instytutu uczestniczą w zadaniu ewangelizacyjnym Kościoła w świecie i z pozycji świata (KPK, kan. 713, § 2). Czynią to przez świadectwo życia chrześcijańskiego i wierność własnej konsekracji, jak również przez udział w układaniu spraw doczesnych według zamysłu Bożego i przepajanie świata mocą Ewangelii. Podejmują także współpracę z konkretnymi wspólnotami i instytucjami kościelnymi zgodnie z własnym, świeckim sposobem życia.

Członkinie, wypełniając charyzmat Instytutu, prowadzą apostolstwo maryjne w duchu pomocy Kościołowi. Szczególnym miejscem ich posługi i pielgrzymowania jest Jasna Góra.

Otwarcie na ducha czasu, odpowiadanie na najbardziej aktualne potrzeby Kościoła jest jednym z założeń Instytutu w dziedzinie służby apostolskiej, dlatego pielęgnuje on tradycyjne dzieła, ale też podejmuje nowe inicjatywy. Włączają się w ogólnopolski ruch Pomocników Matki Kościoła. Wspierają  ruch Rodzina Rodzin.

Członkinie, wierne charyzmatowi i tradycji Instytutu, upowszechniają zgodną z Magisterium Kościoła naukę o godności i zadaniach kobiety w Kościele i społeczeństwie, m.in. prowadząc dni skupienia dla kobiet.

Realizują swoje powołanie apostolskie przez indywidualną pracę zawodową i zaangażowanie społeczne w różnych dziedzinach życia.